Nielepice

Sołtys: Stanisław Dam

NIELEPICE – duża wieś, o skupionej, prawie małomiasteczkowej zabudowie położona na wierzchowinie Garbu Tenczyńskiego opadającej stromo do Rowu Krzeszowickiego i rozciętej przez Dolinę Nielepicką i jej odnogi. Nielepice wyróżniają się malowniczymi, zróżnicowanymi krajobrazowo okolicami, których walory prezentują dwa szlaki piesze (zielony i niebieski). Ich początek znajduje się przy placu postojowy (pętli autobusowej) obok założonego parę lat temu Parku im. rtm. Witolda Pileckiego, w którym urządzą miejsca do wypoczynku i biwakowania.

Z historii...

Po raz pierwszy wieś została odnotowana w 1394 r. w aktach sądowych sporu    między Żegotą z Pisar a Mikołajem z Nielepic. Kolejne wzmianki z początku XV w. wskazują, że wieś była podzielona. Jej część pozostawała własnością Tęczyńskich i wchodziła w skład dóbr przynależnych do zamku Tęczyn, nierozerwalnie wiążąc z nim swe dzieje, aż do czasów nacjonalizacji tenczyńskiego latyfundium w 1945 r. (zob. Brzoskwinia). Pozostała część należała do szlachty zagrodowej herbu Prus, której przedstawiciele używali nazwiska Nielepiec. Stan ten trwał do 1770 r., kiedy to Nielepcowie sprzedali swoje działy Kazimierzowi Dylewskiemu. Na przełomie XIX/XX w. kolejnymi właścicielami tej części Nielepic byli: Eugeniusz Lubomirski, Stanisław Chwaliborski, Czerkawski (1870), bracia Stefan i Władysław Lubomirscy oraz Hieronim Radziwiłł (1923).

Fortyfikacje z II wojny światowej

W płn. części wsi, na widokowej krawędzi Garbu Tenczyńskiego zachowały się pozostałości niemieckich umocnień polowych z 1944 r. - zespół trzech schronów biernych piechoty (Regelbau 668) oraz dwóch obserwacyjno-bojowych (Ringstand 58c, zw. „Tobruk”), które stanowiły jeden z elementów tzw. punktu oporu „Rudawa” (zob. Rudawa oraz rozdział „Fortyfikacje niemieckie….). Zlokalizowano je w miejscu zapewniającym doskonały widok na Rów Krzeszowicki. Jednak ich budowy nie ukończono.

Dolinki Nielepickie

Wierzchowiny nad Nielepicami rozcinają dwie dolinki: Nielepicka, której interesująca krajobrazowo jest górna, niezabudowana część zw. Dołami, wypreparowana w lessowej pokrywie i kończąca się rozłogami pod skałą Kamyk. W jej krajobrazie wyróżnia się odsłonięta Dębowa Skała, o wypłaszczonym szczycie, na którym urządzono platformę widokową. Druga dolinka to Pierunkowy Dół. Na jej zalesionych stokach występują skałki górnojurajskich wapieni o ciekawych formach, będące przykładem form związanych z procesami zboczowymi (obrywy skalne, szczeliny rozwarte na skutek osuwania się skałek w dół stoku, itp.). Przez dolinki prowadzą dwa szlaki piesze: okrężny zielony oraz niebieski, które wyposażono w tablice informacyjne oraz miejsce do wypoczynku zlokalizowane pomiędzy obiema wsp. dolinkami.

Krzyż na skale

Nielepice wyróżnia widoczny z daleka drewniany krzyż usytuowany na górującej nad okolicą skale. Po raz pierwszy został on wystawiony w 1874 r. Kolejne zniszczałe od warunków atmosferycznych wymieniano czterokrotnie, zaś obecny o ponad 16-metrowej wysokości wykonano z inicjatywy mieszkańców Nielepic w 2010 r. Wówczas też zagospodarowano jego otoczenie, w tym urządzono platformę widokową, z której można podziwiać rozległą panoramę Rowu Krzeszowickiego, Wyżyny Olkuskiej, oraz Garbu Tenczyńskiego.

Żródło: Przewodnik turystyczny „Gmina Zabierzów Jurajska Kraina”