Młynka

Sołtys: Jerzy Dąbek

MŁYNKA – to najmniejsza wieś w gminie, licząca 250 mieszkańców, położona w dolnej części niewielkiej i łagodnej Doliny Borowca, na południowej granicy Rowu Krzeszowickiego, u podnóży Garbu Tenczyńskiego. Na południu wsi znajduje się nieczynny kamieniołom wapienia. W pobliżu położony jest leśny parking z miejscami do odpoczynku stanowiący doskonały, mimo braku szlaków, punkt wypadowy w lasy tenczyńskie (Las Zwierzyniec).

Z historii, zabytki

Początki Młynki pozostają nieznane, zaś pierwsze wiadomości z 1418 r. podają, że posesorem wsi do 1437 r. był Andrzej Rup z Brzoskwini herbu Topór. Wskazują one nadto, że Młynka była już wówczas zorganizowana na prawie niemieckim. Podobnie młyn, od którego wywodzi się nazwa wsi, po raz pierwszy pojawia się w źródłach dopiero w 1473-4 r. W połowie XV w., jak przypuszcza się Młynkę przejęli Tęczyńscy, jednak oficjalnie w spisach ich dóbr pojawia się ona dopiero w 1505 r. Odtąd Młynka dzieliła losy państwa tenczyńskiego (zob. Brzoskwinia). W 1570 r. źródłowo wymieniona zostaje karczma Podbornia (Podbórz, Pod Bór), a później istniejąca przy niej osada, która jednak nie rozwinęła się, a pamiątką po niej jest dzisiejsza nazwa części Młynki - Podborze. Na terenie wsi zachowały się dwie zabytkowe kapliczki z 1808 r. oraz przy dawnym kamieniołomie, ceglana z końca XIX w.

Kamieniołom „Nielepice”

– położony na granicy Młynki i Nielepic, już na obszarze Garbu Tenczyńskiego, obecnie nieczynny, jest wbrew zakazom odwiedzany przez miłośników geologii. Bowiem, w odsłoniętym profilu górnojurajskich wapieni odnaleźć można liczne skamieniałe szczątki fauny - amonity, belemnity i gąbki. Kamieniołom funkcjonował w okresie lat 1970-2015, a wydobywany wapień przetwarzano w położonym przy drodze zakładzie na potrzeby budownictwa i rolnictwa (mączka wapienna).

Źródło: Przewodnik turystyczny „Gmina Zabierzów Jurajska Kraina”